Amerykańscy ludzie biznesu, którzy nie są Amerykanami, a ich plany przewidują znaczne szkody w tejże. Jednak zaczyna prześladować ich pech, gdy do domu jednego z nich przybywa tajemniczy mężczyzna, który posiada parę dziwnych umiejętności. A w tle mamy nutkę Hitlera i antyamerykańskich Japończyków.

Cały film skupia się na utrzymaniu tajemnicy, kto i dlaczego zabija tych, którzy sami nie są zbyt święci. Tajemnica utrzymywana jest w miarę dobrze, ale jej wyjaśnienie jest strasznie naciągane. Taka bujda, w którą chyba małe dzieci mogą uwierzyć, a i to zapewne nie wszystkie. Muzyka bardzo średnia, zdjęcia również. Jeden znaczący plus to Bela Lugosi i jego emanacja postaci Draculi. Widać ogromne pozostałości jego najwybitniejszej kreacji, ma ten sam wyraźny głos, obcy akcent, oszczędne gesty i takąż mimikę. Właściwie to Bela jest tu atrakcją nr 1.

Tak więc, średnia, lecz nie nudna fabuła oraz Bela to jedyne powody, dla których warto zobaczyć Czarne Smoki przed własnymi oczyma.